Thursday, September 18, 2008

အေဖ

-ႀကယ္ေႀကြခ်ိန္ဆုေတာင္းတိုင္းသာ ဆုေတာင္းၿပည့္မယ္ဆိုရင္
ၿမန္မာၿပည္မွာ ထမင္းငတ္ေသတဲ့သူေတြ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး အေဖ။

-ၿပည့္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘုရားေပးတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္က မ်က္စိတစ္မွိတ္ပါပဲ။
အဲဒီေတာ့ ႀကယ္ေႀကြတာ ထိုင္ေစာင့္ေနမဲ့အစား လက္ေတြ ့က်က်ရင္ဆိုင္ႀကရေအာင္လား။

-ႀကယ္ေႀကြၿခင္းဟာ ေနာင္တပါပဲ အေဖ။ လြန္သြားမွ သိရတာမ်ိဳးေလ။
လြယ္သလို လႈပ္ရွားေနႀကၿပီး လြန္မွေနာင္တရတက္တာ လူ ့သဘာ၀မို ့
ဘယ္သူ ့ကိုမွအၿပစ္မေၿပာရဲသလို ကိုယ္တိုင္လဲ ေနာင္တ တေပြ ့တပိုက္နဲ ့မို ့ပါ။

-ေက်ာင္းသြားခါနီးမွ လိုက္ႏိုးရင္း ၀ီရိယမရွိတဲ့ကေလးေတြလို ့
အေဖ့ရဲ့ ေစတနာအၿပည့္နဲ ့ စကားသံကို သမီးတို ့ နားညည္းခဲ့ဖူးႀကပါတယ္။

-ပန္းခင္းတဲ့လမ္းမွာ မေလ်ာက္ႏိုင္ေစခဲ့ေပမဲ့
နင္းလိုက္တိုင္းဖ၀ါးေအာက္က အိစက္တဲ့အထိအေတြ ့ဟာ အေဖ့ ႏွလံုးသားကို ခင္းခဲ့တာဆိုရင္ေတာ့
ဒီေနာင္တတစ္ခုနဲ ့တင္ သမီးတို ့ေသသင့္ပါတယ္။

-အေဖ့ရဲ့ ဂရုစိုက္မႈကိုသာ တရားလြန္ခံယူခ်င္ေနခဲ့ၿပီး
အေဖ့စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္က်ေတာ့ ေသနတ္ပစ္တိုင္း ကစားဖို ့ေလာက္ေတာင္ စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။

-အေဖ မစားရက္ပဲ ေႀကြးခဲ့တဲ့ အစားအေသာက္ေတြက အရသာပိုရွိခဲ့ပါတယ္။

-အေဖမသံုးရက္ပဲေပးခဲ့တဲ့ အသံုးအေဆာင္ေတြက ပိုအသံုး၀င္ခဲ့ပါတယ္။

-အေဖ သိပ္ခ်စ္တဲ့ သားသမီးေတြက အေဖ့ကိုလဲ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္ အေဖ။
ဆိုးဆိုးရြားရြားႀကီးကို အေဖ့ခံစားခ်က္ကို မသိတက္ခဲ့တာတစ္ခုပါပဲ။

-အခုဆိုရင္ ေက်ာင္းမသြားခင္ အေဖမထခင္ထၿပီး
အေဖ့အတြက္ မနက္စာေလးခ်က္ေပးခ်င္တယ္ အေဖ။

-အေဖ ေၿခခ်ရာလမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ သမီးတို ့လက္ဖ၀ါးေတြကို ခုခံလို ့
အေဖ့ ႏွလံုးသားကို ေအးခ်မ္းေစခ်င္တယ္ အေဖ။

-ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ သမီးတို ့သိပ္ခ်စ္တဲ့အေဖ့ဆီက အၿပံဳးေလးတစ္ခုရဖို ့အေရး
သမီးအရာရာနဲ ့ရင္းၿပီး ေပးဆပ္ရဲေနၿပီ အေဖ။

-ဒါေပမဲ့...............................................
...............................................................

-ဒါေပမဲ့ သမီးဆုေတာင္းဖို ့ အသင့္မၿဖစ္ခင္မွာပဲ
ႀကယ္ကေလးကေတာ့ မ်က္စိေရွ့က ေႀကြေပ်ာက္သြားၿပီးပါၿပီ အေဖ။

အေမႏွင့္ ဧရာ၀တီ

အမိေၿမေရ
ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္တဲ့ သေဘာတရားကို ေ၀းတေၿမက သက္ေသၿပလိုက္တာလား
ကြ်န္ေတာ့ကိုပဲ စိန္ေခၚတာလား။
ဘာဆိုဘာမွ မတက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀မွာ
ကြယ္ရာသြား အသံေကာင္းဟစ္တယ္ပဲ အေမေၿပာမလား။

မ်က္ရည္တိုင္းကို မဆည္ႏိုင္ေပမဲ့
သူမ်ားေၿမမ်ားခံစားၿပီးေတာ့
လက္လွမ္းမွီတဲ့ အေမ့သားသမီးတိုင္းကို စံစားေစခ်င္တယ္ အေမ။
အေမ့ရင္ကို ေၿခစံုကန္တာမဟုတ္ရပါဘူး။

လူမဆန္သူတခ်ိဳ ့ရဲ့ အက်ည္းတန္တဲ့ ရက္စက္မႈေအာက္မွာ
အေမ မက်ဆံုးလိုက္ပါနဲ ့။
အေမ့ အလွတရား သဘာ၀အားမာန္မ်ားနဲ ့
ဆက္လက္စိမ္းလန္းေနေပးပါ အေမ။

သနားစရာ ေကာင္းတဲ့ လူမမယ္သားသမီးေတြအတြက္
အေမမပ်က္သုဥ္းလိုက္ပါနဲ ့။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ အေမ့ကိုၿပန္လည္ကယ္တင္ႏိုင္မွာပါ..

ၿမင့္ၿမတ္လွစြာေသာ ဘုရားေရႊတိဂံု၊
ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ့ အသက္ေသြး ဧရာ၀တီႏွင့္တကြ
အေမ့သဘာ၀အလွတရားအားလံုး မေပ်ာက္ပ်က္ေစဖို ့
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ၿပန္လာမွာပါ အေမ
အေမ့ သားသမီးအားလံုး အိမ္ၿပန္လာမွာပါ။

ps.
ကြ်န္မ အေမႏွင့္ဧရာ၀တီ ကဗ်ာေလးကိုေရးခဲ့တာ (၁၅.၀၆.၂၀၀၆) လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေက်ာ္က။ အသက္ေသြး ဧရာ၀တီ.. အသက္ေသြးေတြနဲ႔ အက်ည္းတန္သြားခဲ့ရတဲ့ ဧရာ၀တီရယ္။